martes, 22 de noviembre de 2011

Casa típica do país.
As casas etíopes estan feitas con barro e palla.Constan , habitualmente de 30 metros cadrados.
As mulleres son quen as contrúen .

martes, 15 de noviembre de 2011

Etiopía é un dos países de África que conta coa situación sanitaria máis precaria do mundo.
Do 77,4 millóns de habitantes só o 50% ten cobertura sanitaria, ademais só un tercio da poboaciónnon ten acceso ós medicamentos.
As principais enfermidades, causantes do 74 % das mortes son:
  1. Infeccións
  2. Precaria saúde materna
  3. Desnutrición
  4. Diarreas
  5. Malaria
  6. Sida.
Tamén a tuberculosis causa moitas mortea ó ano. Prodúcese polo contacto con persoas portadoras do bacil, a escaseza de hixiene que caracteriza as súas vivendas as que en absoluto chegan os servizos da auga e alcantarillado, ademais de unha deficiente nutrición.

Por outro lado en Etiopía consomese moita carne crú, como non dispoñen de matadeiros , esta con frecuencia porta moitas bacterias e parásitos.

En canto ós servizos sanitarios, en Etuopía hai unha escaseza moi forte de persoal médico  que obliga a delegar os enfermos que dificilmente contan con formación básica a pasar consulta a enfermos.

martes, 8 de noviembre de 2011

Clima

O clima en Etiopía varía de acordo coa altitude. A zona tropical , por debaixo dos 1800m , ten unha temperatura media anual de 27 grados, e recibe menos de 510mm anuais de chuvia. A zona subtropical ten unha temperatura media de 22 grados, con precipitacións que van de 510 a 1525 mm . Por enriba de 2400m encontrase unha zona templada con temperaturas medias d 16 grados e precipitacións anuais entre 1270 e 1780 mm.
A presentación das chuvias ten lugar entre xuño e setembro, seguido por unha estación seca, que pode ser interrumpida en maio por chuvias.


Vexetación

A vexetación tamén reflicte a grn variedade das altitudes. A areas máis baixas da zona tropical está escasamente cuberta por arbustos deserticos, espinosos e herbas crasas da sabana.
Nos vales e gargantas , crecen exuberantes, casi todas as formas de vexetación africana.
A zona templada é principalmente unha pradeira.




Fauna

Os animais salvaxes máis grandes de África encontranse na maioría do país, Incluen xirafas, leopardos, hipopotamos, leóns, elefantes, antílopes e rinocerontes.
Tamén hai linces, chacales, e varias especies de monos.
As aves rapaces incluen águilas, halcons e buitres.
Encontranse gazas, loros, paxaros para cazar ( perdices palomas...) . Entre a gran variedade de insectos destaca a langosta e a mosca tsetsé.

Orixe

Iste gran país do este do continente africano foi o territorio no que se desenrolou a dinastía Axum, de onde se di provenía a Raíña Saba.
Os orixenes históricos de Etiopía hai que buscalos no seculo II durante a dinastía Axum,que se perpetuaría máis tarde como dinastía Solomónica. No seculo IV introducíuse o cristianismo e o poder dos reis creceu, dando un salto máis alá do mar añadindo ó seu dominio territorios que hoxe serían Yemen e Omán.

No Lago Tana, nacemento do Nilo Azul, hai 21 islas, sobre as que se construíron os monasterios onde se enterraron os restos dos emperadores etíopes, durantes os seculos nos que durou o Imperio.

Fonte: http://www.cosasdeviajes.com/historia-etiopia/

lunes, 7 de noviembre de 2011

Cadencias na alimentación

Ao redor de 13,2 millóns de persoas necesitan axuda de emerxencia xa que a situación alimentaria na rexión das nacionalidades e pobos das Nacións do Sur (SNNPR) é crítica. A resposta dos doadores aos recentes chamamentos de axuda de emerxencia foi extraodinarioa e conseguiuse evitar unha catástrofe humanitaria de enormes dimensións, afirma a FAO. Estas axudas permitiron distribuír sementes de cereais, aínda que nalgunhas zonas non chegaron.

A FAO solicitou xa 7,7 millóns de dólares adicionais para proxectos de sanidade animal, cultivos forraxeiros e abasto de sementes para cultivos non cereais. "Financiar estes proxectos é esencial para reforzar a capacidade e a autosuficiencia dos agricultores e pastores máis vulnerables e conseguir que dependan menos da axuda alimentaria", asegura Anne M. Bauer, xefe da Dirección de Operacións de Emerxencia e Rehabilitación da FAO.

Na SNNPR propáganse ademais enfermidades do gando como a nacida bacteriana, a podremia do pezuño, a septicemia hemorráxica dos bovinos e ovinos, que representan unha ameaza para outras rexións e mesmo para os países veciños. Os dispensarios veterinarios nas zonas rurais están mal equipados para as campañas de vacinación. Por iso a FAO propuxo o reforzo dos dispensarios e a formación do persoal veterinario.

Segundo a FAO, hai que distribuír, onde sexan necesarias, as vacinas para protexer os animais contra as enfermidades. Outro dos grandes problemas é a seca, que provocou a morte de numerosos animais de granxa nas zonas de pastoreo. Para previr esta situación a FAO ten previsto crear bancos de forraxe para alimentar aos animais en caso de seca e durante as tempadas secas. En total, a FAO quere distribuír máis de 3 millóns de gallos de batata e sementes hortícolas aos agricultores máis pobres na SNNPR.

Segundo a FAO, a inseguridade alimentaria en Etiopía é crónica e depende principalmente de causas estruturais e da pobreza e empeora coas catástrofes periódicas de orixe natural ou humana.

Fuente: Etiopía sigue sufriendo escasez de alimentos

Flora e fauna

A meseta é fértil e todavía non está completamente desarrollada. A diversidade do solo, clima e altitudes permite a obtención dunha gran variedad de porductos agrícolas. Hai tamén unha gran variedad de depóstios minerais; os principais explotadores comerciais son ferro, cobre, cinc, plomo, potasio, ouro e platino.
A vexetación tamén reflexa gran variedade das altitudes. As áreas máis baixas da zona tropical están escasamente cubertas con arbustos desérticos, espinoso e herbas crasas da sabana. Nos valles e gorxas, crecen exuberantes casi todas as formas de vexetación efricanas. A zona templada é principalmente unha pradeira. Podese encontrar vexetación afroalpina nas ladeiras máis altas.
As especies amimais salvaxes máis grandes de África encóntranse na mayor parte do país. Estas incluen xirafas, leopardos, hipopótamos, leóns, elefantes, antílopes e rinocerontes. Son comuns o lince, o chacal, a hiena e varias especies de monos.
As aves rapaces incluyen águias, halcóns e buitres. Encóntranse abundantes garzas, loros e páxaros para a caza como agachadizas, perdices, certeras, palomas e avuntardas. Entre a gran variedade de insectos están a langosta e a mosca tsetsé.

Fuente: flora e fauna de Etiopía

Demografía.

En Xulio de 2008, dacordo coas estimacións de World Factbook, Etiopía tiña unha poboación de 82.544.840 habitantes, o que lle valeu o posto 16 no mundo e o segundo en África. A poboación de Etiopía é extremadamente diversa. A maioría das persoas falan linguas semíticas ou Cushitic. Os pobos Oromo, Amhara e Tigray representan máis de tres cuartas partes da poboación, pero hai algo máis de 80 diferentes grupos étnicos en Etiopía, algúns dos cales teñen menos de 10.000 membros. En xeral, a maioría dos cristianos viven nas terrras altas de Etiopía, mentras que os musulmáns e seguidores de relixiones tradicionais africanas tenden a estar ubicados nas rexións máis baixas.

Fonte: Demografía de Etiopía
 A poboación de Etiopía ronda os 83.500.000 habitantes .
 A estimación para este país, ten en contade forma explícita os efectos da mortalidade causados polo SIDA.
Estrutura ataría:
0-14 anos: 47%
15-64 anos:50%
65 ou máis anos: 3%

Tasa de crecemento poboacional: 2,76% (2000 est)
Tasa de natalidade: 45,13 nacementos cada mil habitantes
Tasa de mortalidade: 17,63 mortes por cada mil habitanyes
Tasa neta de migración: 0,12 emigrantes cada mil habitantes.

 Distribución por sexo.
ó nacer: 1,03 homes-mulleres
-15 anos: 1,01 homes-mulleres
de 15 a 64 anos: 1,01 homes-mulleres.
65 e máis anos: 0,84 homes-mulleres.

Tasa mortandad infantil: 101,29 mortes cada mil nacementos vivos

Espectativa de vida ó nacer
Total da poboación: 45,17 anos
Homes: 44,41 anos
Mulleres: 45,94 anos

Tasa de fertilidade: 7,07 nenos nacidos por muller.

martes, 25 de octubre de 2011

As vivendas etíopes

O estudo comezou con un relevamento do estado das vivendas, o saneamento, a nutrición easaúde da comunidade.
Os investigadores entraron nos fogares e mediron a canlidade da auga usada polas persoas, canto alimento consumen os membros das familias durante as distintas estacións e a evolución do desarrollo mental e físico dos nenos.
Os hallazgos foron terribles. Por ejemplo:
- Só 45% dos grupos familiares consumen o nivel mínimo de 2.200 calorías diarias por adulto establecido pola Organización Mundial da Saúde;
- 42% dos nenos menores de 5 anos pesan menos do normal;
- 75% fsd fsmilias pobres comparten co ganado o sitio no que dormen polas noites;
- e o 40% das famalias dormen no suelo.

Segunda este estudo os investigadores fixeron un esbozo sobre como é a vida e vivenda das xentes: unha familia formada por seis ou sete persoas viven nunha choza de barro e palla de 30 mentros cadrados e cultiva menos de dúas hectáreas en ladeiras. A maioría das familia cociña utilizando estiércol animal animal como convustible e pola noite durmen xunto co ganada para que lles de calor. Algúns membros da familia teñen que durmín no chan expoñéndo, en época de frío, a temperaturas de 5 grados.

As mulleres sacan agua de sitios aparentemente limpios, pero no o son.

En resumen, señalaron os investigadores no seu informe:"Los análisis muestran a un ecosistema y sus habitantes un pobre estado de bienestar".




Fuente: Estudio de caso (Etiopía)
A gastronomía etíope está basada en varios entrantes e pratos de verdura e carne picantes, normalmente guisados, servidos encima dunha injera, un fino pan alargado. A injera é unha especie de crèpe feita con cereais que se cultivan en Etiopía.
A cociña tradicional etíope non usa carne de porco de ningún tipo, xa que o islam e a igrexa ortodoxa etíope prohíbeo.
As carnes que se utilizan para cociñar, son principalmente a tenreira, o polo , pescado, cabra ou cordeiro.
A cociña etíope conta con moitos platos vexetarianos , nos que se utilizan verduras e legumes como as xudías, lentellas, patacas, cenorias e acelgas.
En canto á bebida o cefé etíope, o tel (viño de mel), e a tella (cerveza caseira).

Na actualidade a dramática escaseza de alimentos e os elevados niveles de malnutrición afligen todavía a millóns de persoas en diversas provincias de Etiopía.
En torno a 13,2 millóns de persoas necesitan urxentemente axuda.
A situación é crítica.

FONTE: FAO e Wikipedia

lunes, 24 de octubre de 2011

A economía de Etiopía está basada na agricultura.
O produto principal é o café destinado casi na súa totalidade a exportación, do que vive o 25% da poboación.
Os procesos de sequía da década dos 80 deixaron terreos dedicados ó cultivo moi áridos, tamén pola tala de árbores para leña.
O desprazamento da poboación facilitou o asentamento da poboación en zonas con apenas recursos agrícolase gandeiros o que provocou hambrunas e degradou o solo.
En cuanto a minería, Etiopía ten reservas de ouro e tartalio, así como mármore , potasa, mineral de ferro e gas natural.
O seu alto nival de dependencia do sector enerxético  debilita  a economía.
Na actualidade desarróllase un plan económico basado no incremento da diversificación das actividades económicas  e no aproveito de recursos naturais.

viernes, 21 de octubre de 2011

VIH/ SIDA

VIH/SIDA - habitantes infectados con VIH/SIDA: NA

AñoVIH/SIDA - habitantes infectados con VIH/SIDAPosiciónCambio PorcentualFecha de la Información
20032.100.0006 2001 est.
20041.500.0006-28,57 %2003 est.
20051.500.00060,00 %2003 est.
20061.500.00060,00 %2003 est.
20071.500.00060,00 %2003 est.
20081.500.00060,00 %2003 est.
2009980.00011-34,67 %2007 est.
2010980.000110,00 %2007 est.

Definición: Esta variable da una estimación de todas las personas (adultos y niños) infectadas con VIH con vida al final del año, hayan o no desarrollado síntomas del SIDA.

Fuente: CIA World Factbook

martes, 18 de octubre de 2011

Etiopía está situada no corno de África e é o decimo país máis grande de África cunha superficie de 1,222.000 kilómetros cuadrados.
Linda ó norte e noreste con Eritrea, ó este con Djibouti e Somalia, ó sur con Kenia e ó oeste e sudoeste con Sudán.
A característica fundamental do territorio é o alto Macizo etíope que forma unha meseta central cunha altura de estre 1800 0 3000 metros.

A moeda de Etiopía e o Birr etíope.

A renda per cápita dos etíopes é de 137 dólares americanos.

Fonte: Embajada de España.

lunes, 17 de octubre de 2011

Principais riesgos sanitarios en Etiopía

Enfermidades transmitidaspor insectos o animales

A malaria é altamente endémica naszonas de menos de 1500 metros de altitude, excepto Addis Abeba, e as cepas tamén teñen unha alta resistencia á cloroquina. En Etiopía, 48 millones de personas viven en zonas de riesgo de malaria.
Aunque no ha habido nrotes recientesdefiebreamarilla, el riesgo persiste.
Hay casos de rabia animal en el país.

Enfermidades transmitidas pola comida, a auga e o entorno

Unha epidemia de enfermidade diarreica acuosa aguda está causando estragos en varias zonas do país.
En todo o terriotio rexistráronse 18.000 casos. Para reducir os riesgos de contraxio é imprescindible lavarse as mans perfectamente antes das comidas; asimesmo, recomendase utilizar auga descontamina.

Enfermidades transmitidas polo contacto con persoas infectadas

O VIH é común. Esta enfermidade é unha das principais causas de morte e está xeralmente asociado ó aumento de casos de tuberculose.
O país está afectado polo brote da Gripe A (H1N1) pero súa gravidade non é maior ó resto dos paises do mundo.

Fonte: http://www.netglobers.es/africa/etiopia-principales-riesgos-sanitarios-en-etiopia.html

O clima.

O clima en Etiopía varía, de acordo coa altitude. A zona tropical, por debaixo dos 1.800 metros, ten unha temperatura media anual de 27°C e recibe menos de 510mm anuais de chuvia. A zona subtropical, que inclúe a maior parte da chaira elevada e alzase entre 1.830 e 2.440m sobre o nivel do mar, teñen unha temperatura media aproximada de 22ºC con unhas precipitacións anuais que van dende 510 a 1.525 mm. Por encima de 2.400m encontrase unha zona temperada con temperaturas medias de arredor de 16ºC e unhas precipitacións anuais entre 1.270 e 1.780 mm. A estación das choivas ten lugar entre mediados de xunio e septembro,seguida por unha estación seca que pode ser interrumpida en febreiro ou marzo por unha corta estación de choivas.

Fonte: www.zonaclima.com
Etiopía está formada por unha sociedade moi complexa, resultante das fisuras históricas baseadas na topografía do país (terras altas fronte as chairas) e tamén as diferencias relixiosas.
A poboación divídese en máis de 80 grupos étnicos, pero os Oromo, os Amhara e os Tigray conforman as tres cuartas partes da poboación.
Os idiomas falados son de orixe semítico ou Kushita  pero o idioma oficial é o armánico.
No que concerne a relixión, as terras altas practican o cristianismo e os habitantes das chairas o islam ou relixións animistas africanas.
Fonte: Embajada de España.

martes, 11 de octubre de 2011

ETNOLOGÍA

Pueblos

HISTORIA DE ETIOPÍA

Etiopía constituye uno de los Estados más antiguos de Africa y del mundo, y salvo un periodo de cinco años de ocupación italiana, es el único país africano que nunca fue colonizado por los europeos. Sin embargo no debemos equivocarnos y pensar que el antiguo Imperio etíope coincide con la actual Etiopía. El antiguo Imperio no pasó de ser un pequeño y poderoso reino y no fue hasta finales del siglo XIX y principios del XX, cuando gracias a la conquista de numerosos reinos y naciones independientes, con un altísimo coste en vidas humanas y personas sometidas a la esclavitud, el Emperador Menelik II conformó el territorio de la actual Etiopía.

Con el nombre de Etiopía, los griegos designaban las tierras habitadas por personas de raza negra. En cambio, Abisinia, el otro nombre con el que se ha denominado el país, proviene de las gentes de origen árabe, que hace 4.000 años se asentaron en zonas de la actual Etiopía. Desde entonces son innumerables los momentos de la historia en que Etiopía aparece como uno de los Estados más influyentes de la región. Desde los escritos bíblicos mencionando a la reina de Saba, en realidad, Makeda , en el siglo X a.C, pasando por el reino de Meroe, una de cuyas reinas detendría a Alejandro Magno en su avance por Africa, o el Rico reino de Axun que desde el inicio de la era cristiana hasta avanzado el s. VII sería la principal potencia comercial, administrando tierras tan extensas que llegaban hasta la actual Yemen.

Con la expansión de los árabes, esta hegemonía comenzaría a decaer y Etiopía, un reino cristiano quedaría cercado por paises de cultura musulmana. Cuando en el siglo XVI, los portugueses entran en relación con el mítico rey Preste Juan, se encuentran con un país políticamente similar a los estados feudales europeos, con tres clases sociales muy definidas: la nobleza, la iglesia y el pueblo llano.

A finales del s.XIX, tras un periodo de buenas relaciones del rey Menelik II con las potencias europes, Italia intenta ocuparla encontrándose con la resistencia de un bien organizado ejército etíope que infligió a los italianos las principales derrotas que jamás había sufrido un ejército colonial europeo, siendo especialmente destacable la batalla de Dogal, donde los europeos perdieron a 4.000 hombres de la tropa de 10.000 que llevaban.

Será Menelik II el creador de la actual Etiopía. Durante su mandato (1889-1913), coincidiendo con la carrera que los paises europieos mantienen por la máxima ocutación de tierras africanas, Menelik II se lanza a la misma carrera, pero dedicándose a la conquista de tierras en torno a su Estado. Hasta esas fechas, la actual Etiopía estaba formada por diferentes reinos y Estados independientes, o por tierras habitadas por innumerables naciones sin Estado. Melenik II consiguió someter todos estos territorios, unas veces mediante acuerdos pero en la mayoría de los casos tras crueles guerras que dejaron cientos de miles de muertos y poblaciones sometidas a la esclavitud, y pactar con el Reino Unido, entonces la otra potencia de la región, el respeto mutuo a las fronteras acordadas.

A partir de entonces el gobierno central se dedicó a cambiar la historia y hablar de Etiopía como uno de los más antiguos Estados del mundo, como el único país africano nunca sometido al colonialismo, con una monarquía que duró 3.000 años, intentando que la memoria histórica nacional e internacional olvide que, aún hay en día, muchos de los Estados y Naciones sin Estado , en otro tiempo independientes, siguen reclamando su independencia pasada y muchos se siguen definiendo como paises colonizados.

Gran parte del s. XX estuvo marcada por la figura de Emperador Haile Selassie . Durante su mandato (1930-1974), Etiopía sucumbió a la ocupación italiana (1936-1941) del gobierno de Mussolini. En 1962, Etiopía se anexionó la antigua Abisinia italiana, Eritrea, consiguiendo de esta manera tener acceso al mar. Sin embargo, no logró mantener durante mucho tiempo la utilización de los puertos eritreos, ya que desde el principio los movimientos eritreos de resistencia a tal ocupación impidieron mantener el control efectivo sobre los mismos.

En 1974 un golpe militar acabó con la monarquía de Haile Selasie instaurándose en 1977 una República Popular presidida por Mengistu Haile Mariam. Su Gobierno, apoyado por la Unión Soviética se enfrentó con los movimientos armados secesionistas en las provincias Tigre y Eritrea, y con choques fronterizos ocasionales con Somalia. Tres de años de gran sequía, mala administración económica y la desconfianza entre el Gobierno y las agencias Occidentales de asistencia ocasionaron la más famosa de las hambrunas sufridas por Etiopía, en 1983. En mayo de 1991 fue forzado a dimitir, refugiándose en Zimbabwe.

Las tropas del Prente Democrático Revolucionario de Etiopía (EPRDF) tomó el gobierno del capital y su líder, Meles Zenawi, asumió la presidencia del gobierno provisional, comprometiéndose a la celebración de elecciones. El EPRDF, que había recibido ayuda de los rebeldes etíopes, apoya la celebración de un referendun supervisado por la ONU, en la provincia de Eritrea, referendun que con más del 99 % de los votos llevara a Eritrea a recobrar su independencia en mayo de 1993.

Ese mismo año, el EPLF celebró las primeras elecciones multipartidistas que fueron boicoteadas por el Frente de Liberación Oromo (OLF) que venía luchando por la independencia de la región Oromo, en el oeste del país. El gobierno de transición pactó con el FMI una serie de reformas que le permitieron a acceder a préstamos del Banco Mundial. Sin embargo estos préstamos no llegaron en los plazos acordados lo que ayudó a que otra hambruna, en 1994, ocasionara millares de muertos en el distrito de Wolayata, en el sur del país.

En 1995 se realizaron nuevas elecciones que de nuevo fueron boicoteadas, pero esta vez por la práctica totalidad de la oposición. El gobierno saliente de esta elecciones presidido por Negasso Gidada, promulgó una nueva constitución por la que Etiopía de dotaba de una estructura federal y formó un gobierno dirigido por el presidente anterior, Meles Zenawi y compuesto por ministros provenientes de los diferentes principales grupos étnicos que componen Etiopía.

Tras la aprobación de la nueva Constitución, Etiopía adoptó el nombre de República Federal Democrática de Etiopía, constituyéndose como la Federación de las Naciones, Nacionalidades y Pueblos de Etiopía, dividiendo el territorio en nueve Estados diferenciados por su composición étnica (Tigray, Afar, Amhara, Oromia, Somalia, Benishangul-Gumuz, Naciones, nacionalidades y pueblos del sur, Pueblos de la Región Gambela y Pueblo Harari), reconociéndoseles a cada uno de ellos el Derecho de Autodeterminación.


http://www.ikuska.com/Africa/Paises/Etiopia.htm

lunes, 10 de octubre de 2011

La gastronomía de Etiopía consiste característicamente en platos de verdura y carne picantes, normalmente en forma de wat, un estofado espeso, servido sobre injera, un pan plano grande de masa madre de unos 50 cm de diámetro y hecho de harina de tef fermentada. Los etíopes comen directamente con las manos, usando trozos de injera para tomar trozos de entrantes y guarniciones. No se usan utensilios.

La cocina etíope no usa cerdo de ningún tipo, al ser la mayoría de etíopes ortodoxos unitarios, musulmanes o judíos, y por tanto tenerlo prohibido. Más aún, la Iglesia ortodoxa etíope prescribe ciertos periodos de ayuno, incluyendo miércoles, viernes y toda la cuaresma, por lo que la cocina etíope cuenta con muchos platos vegetarianos. Esto ha llevado a muchos cocineros etíopes a desarrollar un rico surtido de fuentes de aceites de cocina: aparte de sésamo y cártamo, en la gastronomía etíope se usa también el de nug (también llamado niger).[1] Los restaurantes de cocina etíope son una elección popular para vegetarianos de muchos países occidentales.

TIPOS DE COCINA ETÍOPE

El berbere, una combinación de pimentón picante y otras especias, es un ingrediente importante usado en muchos platos. También es esencial el niter kibbeh, una mantequilla clarificada infundida con jengibre, ajo y varias especias.

Todos los wat (estofados) se empiezan con una gran cantidad de cebolla roja picada, que el cocinero cuece a fuego lento o saltea en una olla. CUando se han ablandado, se añade niter kebbeh (o, para los platos veganos, aceite vegetal). Tras esto, se añade berbere para obtener un wat keiy), o puede sustituirse por para un más suave alicha wat o alecha wat . En el caso de que el berbere sea especialmente picante, el cocinero puede preferir añadirlo antes del kibbeh o aceite, de forma que se cocine más tiempo y se suavice. Finalmente, se añade carne, como ternera, pollo, pescado, cabra o cordero ; legumbres como judías abiertas o lentejas; o verduras como patatas, zanahorias y acelgas.

Tibs

Alternativamente, en lugar de prepararse en estofado, la carne o verdura puede saltearse para hacer tibs). El tibs se sirve normal o especial, sirviéndose éste sobre un plato caliente con verdura (ensalada) mezclada. El visitante europeo de mediados del siglo XVIII a Etiopía, Remedius Prutky, describe el tibs como una porción de carne a la parrilla servida «para hacer un cumplido especial o demostrar un especial respeto a alguien».

Kitfo

Artículo principal: Kitfo

Otro plato etíope distintivo es el kitfo (a menudo ketfo), que consiste en ternera picada cruda (o muy poco hecha) marinada en mitmita, un pimentón muy picante, y niter kibbeh. El gored gored es muy parecido al kitfo, pero emplea ternera en dados en vez de picada.

Desayuno

El firfir o fitfit, hecho con injera a tiras y especias, es el desayuno típico etíope. Otro desayuno popular es el dulet, una mezcla picante de tripa, hígado, ternera y pimiento con injera. La fatira consiste en un panqueque grande frito hecho con harina, a menudo con una capa de huevo, que se toma con miel. El chechebsa (o kitcha fit-fit) recuerda a un panqueque cubierto con berbere y kibbeh, o especias, y puede tomarse con una cuchara.

Bebida

El tej es un potente vino de miel, parecido al hidromiel, que se sirve frecuentemente en bares (en particular, en un tej bet). El katikal y el araki son bebidas alcohólicas baratas muy fuertes.

La tella es una cerveza casera servida en bares que también se denominan buna bets (‘casas de café’).

El café (buna) procede de Etiopía, y ocupa un lugar central en las bebidas del país. Igualmente importante es la ceremonia que acompaña su servicio, que a veces emplea una jeben u olla de barro para café, en la que éste se cuece. En la mayoría de hogares etíopes hay una zona dedicada al café, rodeada de hierba fresca y con mobiliario dedicado a su elaboración. Una ceremonia completa tiene tres rondas de café, acompañadas por la quema de franquincienso.

Servicio

Comida etíope.

Un mesob es una mesa sobre la que se sirve tradicionalmente la comida. Suele estar tejido de paja, y tiene una una tapa que se mantiene sobre cerrada hasta la hora de comer.

Justo antes de que la comida está lista, se trae un cuenco de agua y jabón para que los comensales se laven las manos. Cuando la comida está lista, se quita la tapa del mesbo y se pone la comida sobre él. Cuando se termina de comer, se vuelve a traer el cuenco con agua y jabón

Platos gurage

La cocina gurage emplea tradicionalmente la planta de banana falsa, un tipo de ensete. La planta se pulveriza y fermenta para hacer una comida parecida al pan llamada qocho o kocho, que se come con kitfo.La raíz de esta planta puede molerse y prepararse como bebida caliente llamada bulla, que se da a menudo a quien está cansado o enfermo. Otro plato gurage típico es el café con mantequilla (kebbeh).

El plato principal gurage más popular es el kitfo. El gomen kitfo es otra receta preparada con ocasión del Meskel, una fiesta muy popular que celebra el descubrimiento de la Vera Cruz. Se cuecen berzas, se secan y se pican finas, sirviéndolas con mantequilla, guindilla y especias.

Goorsha



Un goorsha es un acto de amistad. En las mesas etíopes, los comensales usan su mano derecha para romper trozos de injera, enrollarlos en el wat o kitfo, y comerlos. Durante una comida con amigos, un comensal puede romper un trozo de injero, enrollarlo con salda y meterlo en la boca de un amigo. Esto se llama goorsha, y cuanto mayor sea, más fuerte se considera la amistad.


wikipedia

PIRAMIDE DE POBLACIÓN/ ETIOPÍA


Estructura etaria
0-14 años: 47% (hombres 15.167.395; mujeres 14.977.346)
15-64 años: 50% (hombres 16.195.637; mujeres 15.987.089)
65 y más años: 3% (hombres 816.011; mujeres 973.974) (2000 est.)

Tasa de crecimiento poblacional: 2,76% (2000 est.)

Tasa de natalidad: 45,13 nacimientos/1.000 habitantes (2000 est.)

Tasa de mortandad: 17,63 muertes/1.000 habitantes (2000 est.)

Tasa neta de migración: 0,14 migrantes/1.000 habitantes (2000 est.)

'Distribución por sexo:
al nacer: 1,03 hombres/mujeres
menos de 15 años: 1,01 hombres/mujeres
15-64 años: 1,01 hombres/mujeres
65 y más años: 0,84 hombres/mujeres
total de la población: 1,01 hombres/mujeres (2000 est.)

Tasa de mortandad infantil: 101,29 muertes/1.000 nacimientos vivos (2000 est.)

Expectativa de vida al nacer:
total de la población: 45,17 años
hombres: 44,41 años
mujeres: 45,94 años (2000 est.)

Tasa de fertilidad: 7,07 niños nacidos/mujer (2000 est.)

La fertilidad es tan alta bebido a la escasez económica y a la falta de métodos anticonceptivos: condones, píldora etc....

wikipedia

miércoles, 5 de octubre de 2011

Lenguas de Etiopía

Idioma Afar - creese que conta con 1,5 millóns de falantes.

Idioma Berta - falado polos membros da étnia bertha.

Ge'ez

Idioma Gumuz - falado por 179.348 persoas en Etiopía.

Idioma Amhárico - falado no norte e o centro de Etiopía, donde é lingua oficial.

Idioma Arí - 150.000 falan este idioma como lingua materna.

Lenguas Kumana

Lenguas Cusitas Orientales - falado por 2 millóns de persoas en Etiopía.

Idioma Ongota - no ano 2000 confirmouse que só contaba con 8 falantes de alta idade.

Idioma Oromo - falado por 25 millóns de persoas na étinia oromo.

Idioma Somalí - está entre 15 e 25 millóns de falantes.

Tigriña

Fuente: http://es.wikipedia.org/wiki/Categor%C3%ADa:Lenguas_de_Etiop%C3%ADa
(y para la información de cada idioma entré en sus respectivas entradas).

martes, 4 de octubre de 2011

Demografía: habitantes, población, esperanza de vida...

Etiopía ten unha población estimada de 83.500.000 habitantes.
Aesperanza de vida é de 52,92 años. Ó promedio de fillos por muller é de 6,2, o cal se prevé que provoque graves problemas económicos e ambientais no futuro. Calcúlase que o 1,25% de la población está infectada co virus de VIH.

No ano 1500 Etiopía contaba con unhos 2.000.000 millóns de habitantes (estimadamente), e pasouse a 73.918.505 habitantes no ano 2007 (según datos do censo de natalidade).

Os principales grupos étnicos de Etiopía son: Oromo, Amhara, Tigray, Sidama, Hadiya, Somalíes, Afagar, Gurage, Gamo, Welaita y Argoba.

Existen además diferentes tribus minoritarias, tales como: Surma, Mursi y Hamer.

Xeografía.

Etiopía está localizada no nordeste de África, entre as latitudes 6º - 15º N, ten unha área total de 1.127.127 km2 e 5311 kn de fronteiras terrestres (é un país interior) con: Eritrea, a norte (912 km), Quenia, a sur (830 km), Somalia (1626 km) e Djibouti (337 km), a leste e Sudán, a oeste (1606 km).

O país é cortado polo medio, na dirección nordeste-sudoeste, pola Grande Vale do Rift, o que lle confire unha configuración particular. É formado por dous planaltos montañosos, un de cada lado do Vale e, a leste, xunto à Somalia, unha grande planicie semi-desértica.

O lago máis importante é o Tana, xa que o seu desaugue forma o Nilo Azul.



Helena del Río Otero. 1ºBAC A